วันจันทร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2556
ได้เวลาของคนไร้ราก นกไร้ถิ่นย้ายอีกแล้ว
เช่าห้องแถวเขาวางต้นไม้เพื่อเก็บและขายมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ตอนนี้ได้เวลาย้ายบ้านอีกครั้ง การทำอะไรบนพื้นฐานของการไม่มีทรัพย์สินเป็นของต้นเองไม่ใช่เรื่องง่ายนัก แต่ก็ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้ ต้นไม้อย่าคิดว่ามันมีอยู่แล้วยังไงก็ได้ เราไม่มีทางรู้หรอกว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรที่ทำให้ต้นไม้ต้นนั้นๆถูกตัดโค่นทำลายไปในชั่วพริบตาเดียว เพราะฉะนั้นอย่าชะล่าใจ อย่าคิดว่าเห็นต้นนี้อยู่เยอะแยะ เพราะชั่วพริบตาเดียวอาจขาดแคลนหายากหรือหาไม่ได้ในเวลาที่เราต้องการจะใช้ประโยชน์ ปฏิบัติการหาบ้านให้ต้นไม้ของฉันจึงเกิดขึ้น ฉันเก็บสะสมพันธุ์ไม้เก่าหายากและเอามันไปด้วย ย้ายที่อยู่ไปเรื่อยๆ เพราะหน้าตึกแถวข้างถนน ไม่เหมาะกับไม้จำนวนที่เพิ่มขึ้นทุกๆวัน แต่ก็ทิ้งกันไม่ได้ ไปไหนไปกัน อยู่ตรงนั้นไม่เหมาะก็อยู่ตรงนี้ ตรงนี้ไม่เหมาะก็ไปตรงโน่น หอบหิ้วกันไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอบ้านที่แท้จริงของพวกเขา หรือจนกว่าจะเจอคนที่อยากใช้ประโยชน์จากพวกเขา หรือจนกว่าจะเจอว่าพวกเขาเคยถูกใช้ประโยชน์อะไรบ้าง ถ้าจะถามถึงกำไรขาดทุนเป็นตัวเงิน การเช่าห้องแถวแล้วใช้แค่ข้างหน้าบ้านหลังบ้านเก็บต้นไม้ที่หายากที่ไม่รู้ว่าจะได้ขายรึเปล่า ได้ขายเมื่อไหร่ มันเป็นเรื่องของคนบ้า แต่ถ้าไม่ได้มองประโยชน์แค่ตัวเงิน ฉันได้กำไรจากสิ่งที่ทำมากมายนับไม่ถ้วน ได้รู้ว่าชีวิตตัวเองต้องการทำอะไรอย่างแท้จริง ( อันนี้สำคัญมาก ) ได้รู้จักต้นไม้เพิ่มมากขึ้นนับไม่ถ้วน ได้รู้วิธีที่จะทำให้เขาไม่ตาย ค่อยๆรู้ธรรมชาติ ( ในที่ที่ไม่ได้เป็นธรรมชาติ ) ของต้นไม้ ได้รู้ถึงความอดทนและการพยายามเพื่อความอยู่รอดของต้นไม้ การพึ่งพิงกันของพวกเขา การรุกรานกันเองเพื่อชิงพื้นที่ ที่สำคัญได้รู้จักกับความสุขสงบข้างในตัวเอง เพราะหลังจากที่เราเอาเขาลงกระถางใส่ปุ๋ยรดน้ำแล้ว ที่เหลือคือรอเวลาจนเขาพร้อมจะเติบใหญ่ให้เราเห็นแตกกิ่งก้านผลิใบ หรือประท้วงยืนต้นตายเพราะนี่ไม่ใช่ที่ที่เขาควรอยู่ ไม่ง่ายที่จะหาบ้านที่แท้จริงให้เขาได้หยั่งรากสู่ผืนแผ่นดินแท้ๆเพื่อแผ่ลูกหลาน แต่ไม่เป็นไรเพราะฉันมีเวลา ไม่ว่าเวลานั้นจะสั้นหรือจะยาว แต่เราจะไปทุกๆที่ด้วยกัน ไปจนกว่าจะเจอบ้านของเรา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น