ฝันของคนหลายคน คงเป็นการมีร้านขายต้นไม้เล็กๆ ซักร้าน จัดวางอย่างสวยงาม วันๆอยู่กับต้นไม้ สีเขียวๆ มีความสุข อืมมมมม เราไม่ยักเคยฝันถึงสิ่งนี้ เพราะตอนเด็กไม่ชอบต้นไม้เลย แทบไม่รู้จักต้นไม้ด้วยซ้ำ อยู่ที่ไหนจะเทปูนหมด เพราะไม่ชอบต้นไม้ แต่เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยน หลังจากที่เราได้รู้ถึงมหัศจรรย์แห่งพรรณไม้ ตอนแรกก็แค่อ่านหนังสือ ต่อมาก็ค้นหาคนที่รู้จักสรรพคุณไม้ ปลูกไม้ หาไม้ ไม่รู้ยังไงจับพลัดจับผลูมาขายต้นไม้ในอินเตอร์เน็ทได้ ๒ ปีแล้วมั้ง ลูกค้าเริ่มสั่งสินค้าตั้งแต่โพสได้ หนึ่งอาทิตย์ งงๆงมๆจนตอนนี้อยู่ตัวแล้ว แต่อย่านึกนะว่าร้านต้นไม้ของเราคงสวยน่าเดินดู เหอๆๆๆ เรายังจัดสวนไม่เป็นเลย ไม่เน้นขายไม้สวย ไม่เน้นขายไม้ที่ตลาดนิยม เน้นขายไม้ที่เราอยากปลูกเอง (รอเก็บเงินซื้อที่อยู่ ใจเย็นๆ ที่แถวนี้ไร่ละ ๓ ล้านเอง ) เพราะกะว่าขายไม่ได้เก็บเอง บางต้นโพสต์ขายพอมีคนมาถามซื้อจริงๆ หวงเฉยเลย ที่ทางก็ไม่มีกะเค้าหรอก เช่าที่เล็กๆ หน้าห้องแถว ๒ ห้องอัดๆต้นไม้เค้าไป ถือคติว่าถ้าเค้าไม่อยากตายก็โชว์ศักยภาพกันเอง หน้าร้านรกเป็นดงหญ้า ต้องค่อยๆแหวกหญ้าเข้าไป ตอนกลางคืนงดรับลูกค้าเพราะกลัวงูกะตะขาบ ( เคยไปรดน้ำตอนเช้า ตะขาบตัวเท่านิ้วโป้มือไต่หลังเท้าเฉยเลย กว่าจะรู้ตัวมันเลื้อยไปเกือบลงจากเท้าแล้ว ) ป้ายชื่อร้านเอาออกไปนานแล้ว คนแถวนั้นอยากซื้อเราไม่ขาย อยากได้จริงๆ ให้ฟรีๆ ไม่เฝ้าหน้าร้าน ลูกค้ามาถ้าเราไม่อยู่แถวๆนั้น หาร้านเจอรู้จักต้นไม้ยกเอาไปเลยแล้วค่อยโอนเงินเข้าบัญชีทีหลัง ไม่กลัวขโมย ( จะเอาไปทำไม ) ถ้าอยากได้จริงๆแต่ไม่มีตังค์ก็เอาไปเถอะ คงไม่เหมือนร้านขายต้นไม้ในฝันของใครหลายๆคน เคยยกให้ทั้งร้านฟรีๆ ๒ ครั้งแล้ว แต่เค้าไม่เอา ( รายหนึ่งเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยอยากให้เราคิดตังค์ อีกรายเป็นพระต่างฝ่ายต่างไม่มีรถ และไม่มีตังค์ค่าเหมารถ ) ต้นไม้เราไม่เสียดายหรอกแต่จะให้ใครอยากให้เค้ารู้สรรพคุณและมีประโยชน์ต่อคนหมู่มาก ถ้าไม่รู้สรรพคุณเอาไปก็เสียประโยชน์เปล่าๆ ตอนนี้เราก็ให้นะถ้าใครอยากได้ ไม่มีงบ แต่อยากได้ไปเป็นสาธารณประโยชน์ก็มาเอาไปได้
ร้านต้นไม้ในฝันของเรา คงไม่มี เพราะเป็นไปได้ไม่อยากฝัน มันเหนื่อย แต่ต้นไม้ในฝันของเรามีเยอะ เพราะฉะนั้นร้านต้นไม้ในฝันของเรา คือร้านเก็บต้นไม้ในฝัน ขายต้นไม้ในฝัน และเก็บต้นไม้ใหม่ๆในฝันไปเรื่อยๆ เวลาปลูกต้นไม้แล้วเค้าไม่ตายแถมโตเอาๆนี่ มันก็ท้าทายดีนะ
ร้านสมัยที่ยังไม่รก(เท่าไหร่) ต้นไม้ยังมีไม่มากเท่าไหร่ และยังติดป้ายร้านอยู่ สแลนก็ยังไม่ทันขาด ตอนนี้หญ้าสูงเท่าเอวแล้ว สแลนก็ขาดไปแล้ว เข้าร้านสามเวลา คือ รดน้ำตอนเช้า เวลาไปเอาต้นไม้ส่งไปรษณีย์ให้ลูกค้า เวลาลูกค้ามาดูของที่ร้าน นอกจากเวลานี้ให้ต้นไม้ ตะขาบ งู ช่วยเฝ้าร้านไปพลางๆ รักนะ ร้านต้นไม้ของฉัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น